Alweer bijna 2 maanden in Gambia
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
08 April 2015 | Gambia, Brikama
Lieve Allemaal,
Inmiddels zijn we alweer bijna op de helft van onze tijd hier in het het warme en zonnige Gambia.
Twee weken geleden hebben Muriël en ik een nachtdienst meegedraaid op de verlosafdeling. Dit was leuk om een keertje te zien, maar een nachtdienst van 20.00 tot 8.00 uur is best lang. Het is hier heel normaal om te gaan slapen tijdens de nachtdienst. Zo werden er rond 01.00 uur matrassen en matjes tevoorschijn getoverd en ging iedereen lekker liggen slapen. Voor Muriël en mij maakte dit het niet echt makkelijker om wakker te blijven (want wij zagen het niet echt zitten om op deze vieze vloer te gaan slapen..). We waren dus blij toen we naar huis konden, en lekker ons eigen ‘schone’ bed in konden.
Donderdag was het op stage ‘grote schoonmaak’. Er werd een tuinslang uitgerold en alles maar dan ook echt alles werd aan de kant geschoven, zelfs vrouwen die aan het bevallen waren werden niet uitgezonderd. Hoe vervelend het voor de vrouwen ook was, ik ben blij om te zien dat ze het hier dus heel af en toe nog wel schoonmaken (“Gambiaans schoon”). Nadat de schoonmaak gedaan was, moest er een vrouw overgeplaatst worden naar Banjul. Een mooie gelegenheid voor Muriël en mij om mee te gaan met de Ambulance. Ook dokter Elba (een Cubaanse gynaecoloog) zou meegaan met deze patiënt. Het is hier de regel dat de arts achterin, en dus naast de patiënt, in de ambulance zit. Maar dokter Elba was dat niet van plan. Toen de ambulancechauffeur niet toeliet dat dokter Elba voorin kwam zitten (op de perfecte plek van Muriël en mij) is de dokter boos weggelopen. Gevolg: Muriël en ik zaten alleen met de patiënt in de ambulance en moesten in Banjul de overdracht doen van een patiënt waarvan we de diagnose nog niet eens wisten. Maar ondanks onze geweldige Engels spreekvaardigheid, hebben we ons eruit weten te redden.
Donderdagavond toen we thuis kwamen sloeg de sfeer plotseling om…. PANIEK!! er zat namelijk een hagedis in Muriëls klamboe. En wat moet je doen als je met vijf meiden in huis woont, die allemaal nog amper naar een hagedis durven kijken?? Tja de buurman maar weer lief aankijken. Nadat de hagedis vriendelijk uit ons huis verwijderd was, begon de grote inspectie. Wantja onze theorie zegt dat deze beesten nooit alleen komen… maar gelukkig, we hebben behalve een paar verschrikkelijk grote spinnen, geen hagedissen kunnen ontdekken. Na deze avond wordt dus nogmaals bevestigd dan een klamboe echt schijnveiligheid is.
En toen was het 28 maart, de dag waar ik best wel naar uitkeek, pap en mam kwamen namelijk een weekje langs! We hebben een heerlijke week vakantie gehad, en het hotel leek (voor mij) een waar paradijs; een warme douche, keuze bij het ontbijt, elektriciteit en strak aan het strand! De eerste dag hebben we lekker rustig aan gedaan. Maar maandag moesten papa en mama natuurlijk direct mee naar ons prachtige huis in Brikama en langs het health Centre. Verder hebben we deze week de vismarkt bezocht, naar het nature park geweest, zijn we lekker vaak naar het strand geweest, heerlijk uit eten en langs geweest bij Mamadi en zijn familie. Al met al een prima weekje! Helaas werden Angeline en ik zaterdagavond gelijk weer geconfronteerd met het gambiaanse leven en hadden we geen stroom. We moesten dus ons koffertje en onze tas uitpakken bij kaarslicht, achja.. heeft ook wel weer wat!
Zondag was het eerste paasdag en zijn we naar Senegambia geweest om daar heerlijk aan het zwembad te liggen. Toen we onderweg daarna toe waren, dachten Angeline en ik dat er een aanslag was gepleegd. Een aantal pick up’s volgeladen met zwaarbewapende soldaten racete over de weg. Alle mensen kwamen naar straat gerend en alle auto’s gingen stilstaan langs de weg. Nog meer politiemotoren volgde. Wat bleek; de president kwam eraan gereden. En sinds de couppoging in december wordt de president hier extra goed beveiligd. Ik vond het in ieder geval nogal een indrukwekkende verschijning, al die grote wapens.
Maandag was het tweede paasdag, en hebben we een met zijn allen een paas etentje gemaakt. Ook de meegebrachte Nederlandse producten (zoals de paasstol en de paaseitjes) smaakte heerlijk! Natuurlijk hoort bij Pasen ook een paasvuur, en daarom hebben wij ’s avonds ons eigen paasvuurtje gemaakt.. happy easter!
En verder:
- Angeline’s surpriseparty is geslaagd! Ze had gelukkig echt niet door dat wij dit hadden voorbereid. Ook dinsdags hebben we nog een gezellig verjaardag gehad. Er kwam zelfs nog een onverwachtse gast langs, genaamd Bart (deze Nederlandse naam hebben Muriël en ik hem tijdens de nachtdienst gegeven). Bart had gehoord dat er iemand jarig was (ook al kent die niemand van ons, behalve Muriël en mij van de afgelopen nachtdienst. Toen hebben wij hem namelijk de Nederlandse naam ‘Bart’ gegeven. en had schijnbaar wel zin in een verjaardag en heeft dus achterhaald waar wij wonen… het kan allemaal in Gambia.
- Het liften gaat ons steeds beter af. Ondanks dat een busritje hier maar 80 cent kost, is het liften veel leuker! Zo hebben we al bij heel veel verschillende mensen in de auto gezeten, zowel hele mooie auto’s, als pick up’s of auto’s die bijna uit elkaar vallen.
- Dat we nog eens zo blij zouden zijn met een dagje bewolking! Heerlijk als het af en toe een dagje waait en de zon niet zo fel is. Ik had niet verwacht dat ik daarmee nog eens zo blij kon zijn.
- We zijn samen met Njambeh naar de markt geweest om stof uit te zoeken voor onze Gambiaanse Jurk. Ik ben heel benieuwd hoe de jurken eruit komen te zien! (foto volgt haha)
Liefs vanuit Gambia
p.s. Natuurlijk baal ik soms dat ik de leuke feestjes thuis moet missen ,zoals Lentelive. Dus veel plezier alvast allemaal!
Inmiddels zijn we alweer bijna op de helft van onze tijd hier in het het warme en zonnige Gambia.
Twee weken geleden hebben Muriël en ik een nachtdienst meegedraaid op de verlosafdeling. Dit was leuk om een keertje te zien, maar een nachtdienst van 20.00 tot 8.00 uur is best lang. Het is hier heel normaal om te gaan slapen tijdens de nachtdienst. Zo werden er rond 01.00 uur matrassen en matjes tevoorschijn getoverd en ging iedereen lekker liggen slapen. Voor Muriël en mij maakte dit het niet echt makkelijker om wakker te blijven (want wij zagen het niet echt zitten om op deze vieze vloer te gaan slapen..). We waren dus blij toen we naar huis konden, en lekker ons eigen ‘schone’ bed in konden.
Donderdag was het op stage ‘grote schoonmaak’. Er werd een tuinslang uitgerold en alles maar dan ook echt alles werd aan de kant geschoven, zelfs vrouwen die aan het bevallen waren werden niet uitgezonderd. Hoe vervelend het voor de vrouwen ook was, ik ben blij om te zien dat ze het hier dus heel af en toe nog wel schoonmaken (“Gambiaans schoon”). Nadat de schoonmaak gedaan was, moest er een vrouw overgeplaatst worden naar Banjul. Een mooie gelegenheid voor Muriël en mij om mee te gaan met de Ambulance. Ook dokter Elba (een Cubaanse gynaecoloog) zou meegaan met deze patiënt. Het is hier de regel dat de arts achterin, en dus naast de patiënt, in de ambulance zit. Maar dokter Elba was dat niet van plan. Toen de ambulancechauffeur niet toeliet dat dokter Elba voorin kwam zitten (op de perfecte plek van Muriël en mij) is de dokter boos weggelopen. Gevolg: Muriël en ik zaten alleen met de patiënt in de ambulance en moesten in Banjul de overdracht doen van een patiënt waarvan we de diagnose nog niet eens wisten. Maar ondanks onze geweldige Engels spreekvaardigheid, hebben we ons eruit weten te redden.
Donderdagavond toen we thuis kwamen sloeg de sfeer plotseling om…. PANIEK!! er zat namelijk een hagedis in Muriëls klamboe. En wat moet je doen als je met vijf meiden in huis woont, die allemaal nog amper naar een hagedis durven kijken?? Tja de buurman maar weer lief aankijken. Nadat de hagedis vriendelijk uit ons huis verwijderd was, begon de grote inspectie. Wantja onze theorie zegt dat deze beesten nooit alleen komen… maar gelukkig, we hebben behalve een paar verschrikkelijk grote spinnen, geen hagedissen kunnen ontdekken. Na deze avond wordt dus nogmaals bevestigd dan een klamboe echt schijnveiligheid is.
En toen was het 28 maart, de dag waar ik best wel naar uitkeek, pap en mam kwamen namelijk een weekje langs! We hebben een heerlijke week vakantie gehad, en het hotel leek (voor mij) een waar paradijs; een warme douche, keuze bij het ontbijt, elektriciteit en strak aan het strand! De eerste dag hebben we lekker rustig aan gedaan. Maar maandag moesten papa en mama natuurlijk direct mee naar ons prachtige huis in Brikama en langs het health Centre. Verder hebben we deze week de vismarkt bezocht, naar het nature park geweest, zijn we lekker vaak naar het strand geweest, heerlijk uit eten en langs geweest bij Mamadi en zijn familie. Al met al een prima weekje! Helaas werden Angeline en ik zaterdagavond gelijk weer geconfronteerd met het gambiaanse leven en hadden we geen stroom. We moesten dus ons koffertje en onze tas uitpakken bij kaarslicht, achja.. heeft ook wel weer wat!
Zondag was het eerste paasdag en zijn we naar Senegambia geweest om daar heerlijk aan het zwembad te liggen. Toen we onderweg daarna toe waren, dachten Angeline en ik dat er een aanslag was gepleegd. Een aantal pick up’s volgeladen met zwaarbewapende soldaten racete over de weg. Alle mensen kwamen naar straat gerend en alle auto’s gingen stilstaan langs de weg. Nog meer politiemotoren volgde. Wat bleek; de president kwam eraan gereden. En sinds de couppoging in december wordt de president hier extra goed beveiligd. Ik vond het in ieder geval nogal een indrukwekkende verschijning, al die grote wapens.
Maandag was het tweede paasdag, en hebben we een met zijn allen een paas etentje gemaakt. Ook de meegebrachte Nederlandse producten (zoals de paasstol en de paaseitjes) smaakte heerlijk! Natuurlijk hoort bij Pasen ook een paasvuur, en daarom hebben wij ’s avonds ons eigen paasvuurtje gemaakt.. happy easter!
En verder:
- Angeline’s surpriseparty is geslaagd! Ze had gelukkig echt niet door dat wij dit hadden voorbereid. Ook dinsdags hebben we nog een gezellig verjaardag gehad. Er kwam zelfs nog een onverwachtse gast langs, genaamd Bart (deze Nederlandse naam hebben Muriël en ik hem tijdens de nachtdienst gegeven). Bart had gehoord dat er iemand jarig was (ook al kent die niemand van ons, behalve Muriël en mij van de afgelopen nachtdienst. Toen hebben wij hem namelijk de Nederlandse naam ‘Bart’ gegeven. en had schijnbaar wel zin in een verjaardag en heeft dus achterhaald waar wij wonen… het kan allemaal in Gambia.
- Het liften gaat ons steeds beter af. Ondanks dat een busritje hier maar 80 cent kost, is het liften veel leuker! Zo hebben we al bij heel veel verschillende mensen in de auto gezeten, zowel hele mooie auto’s, als pick up’s of auto’s die bijna uit elkaar vallen.
- Dat we nog eens zo blij zouden zijn met een dagje bewolking! Heerlijk als het af en toe een dagje waait en de zon niet zo fel is. Ik had niet verwacht dat ik daarmee nog eens zo blij kon zijn.
- We zijn samen met Njambeh naar de markt geweest om stof uit te zoeken voor onze Gambiaanse Jurk. Ik ben heel benieuwd hoe de jurken eruit komen te zien! (foto volgt haha)
Liefs vanuit Gambia
p.s. Natuurlijk baal ik soms dat ik de leuke feestjes thuis moet missen ,zoals Lentelive. Dus veel plezier alvast allemaal!
-
08 April 2015 - 14:39
Metsje Krol:
Dank voor het mooie inkijkje in je leven. geniet nog van veel mooie gebeurtenissen.
-
08 April 2015 - 16:00
Sjeel:
Hee anouk,
Weer zo leuk verhaal! Je maakt wat mee daar!
Bedant voor je lieve kaartje en we zullen een paar drankjes voor jou drinken dit weekend!!
Geniet er nog van voor je het weet ik de andere helft ook voor bij en ben je weer in nederland waar vandaag hoe is het mogelijk de zon schijnt!
Liefs en een knuffel uit apeldoorn!
-
08 April 2015 - 16:10
Peter En Astrid:
Hoi Anouk,
Wij zijn inmiddels weer terug op Nederlandse bodem, en hebben gelukkig wat zon voor hier meegenomen. Jij omschrijft ons weekje samen als vakantie en dat was het ook maar wij noemen het een excursie met heel veel indrukken, super mooi weer en een kijkje in jou Gambiaans leventje. We hadden het voor geen goud willen missen. Bedankt je was een top gids die ons de mooie maar ook zeker de minder mooie dingen van Gambia heeft laten zien.
Groetjes en een dikke knuffel van Papa en Mama -
08 April 2015 - 17:53
Linda :
Super leuk om alles te lezen anouk!!
Nog 2 maandjes en je kan weer met ons stappen!
En we drinken er dit weekend een paar op jou! Tot gauw meis! Xx -
08 April 2015 - 20:37
Jose:
Hoi Anouk
Weer een geweldig verhaal. Je maakt wat
mee!!! Het lijkt dat de tijd vliegt. Ik kijk weer
uit naar je volgende verhaal.
Geniet van de tijd in Gambia
Groetjes Jose
-
16 April 2015 - 18:16
Ans:
Wat een mooi verslag ik lees het telkens hou het zo vol het is nu gauw genoeg om groetjes van ons samen xx -
17 April 2015 - 09:53
Henk En Dinie Robberts:
Beste Anouk!
Fijn je verhaal te lezen! Blijf genieten, met je ogen en oren wijd geopend!
Er is zó veel te beleven, en..... de wereld staat voor je open!
Groetjes uit Luxemburg, waar het gisteren subtropisch weer was, maar het weer van vandaag meer aan ons kikkerlandje doet denken! Henk en Dinie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
